Simon, mijn held

Ik heb Simon ontdekt toen ik in een wat suffige bui binnenshuis midden op de dag zat te zappen. De tv komt in ons huis overdag eigenlijk nooit aan, met uitzondering van grote tennistoernooien waar wij graag naar kijken. Maar dan nog kijk ik maar af en toe want ik heb geen zitvlees en overdag doe ik liever andere dingen en dan nog het liefst buitenshuis. Maar sinds ik Simon heb gezien, gaat elke dag om half twee de televisie aan.

Simon verschijnt dagelijks op Animal Planet waar hij bezig is met het redden van allerlei beesten die normaliter in het wild leven. Alles wat ziek, gewond of moederloos is, gaat hij redden. Hij wordt geholpen door een dame die Sara heet en op haar ben ik stikjaloers! Ik zag haar pas een jonge wezel voeren. Het diertje zat in een zakje van stof en daar stak zijn koppie uit toen Sara hem in haar hand hield en met een poppenflesje ging zitten voeren. Zo schattig!! Het wezeltje was dol op Sara, rende over haar toetsenbord, verstopte zich in haar mouw, dat wil ik ook!

Simon was in de tussentijd bezig met een vos die in een klem was vast komen te zitten met zijn poot. Het beest had afschuwelijke verwondingen en zijn pootje was gebroken. Simon spreekt tegen de dieren alsof ze zijn kinderen zijn, hij zegt dear en darling en sweetheart tegen ze en dat komt uit de grond van zijn hart. Simon stapt meteen in zijn auto als iemand een melding heeft over een dier in nood. Of dat nou een zwaan is met visdraad om zijn vleugels, een uil die in het prikkeldraad is terecht gekomen of als een stel moederloze dasjes van de hongerdood moet worden gered. Soms is zo¿n stumper niet meer te redden en moet Simon hem laten inslapen. Dat doet hij vol tederheid en mededogen terwijl hij zachtjes het dier streelt en ¿poor darling¿ tegen hem zegt. Meestal is Sara daarbij om te helpen en moet ze zachtjes huilen. ¿t Zijn ook zulke mooie dieren allemaal. Simon kruipt op zijn buik door het struikgewas, springt in een vijver, worstelt zich in een dassenburcht, hij doet alles om het wildlife zoals het in Engeland heet, te helpen en te redden. Geweldige man! Volgens mij bestaan zulke mensen ook alleen maar in Engeland. Zelf zegt hij dat je een beetje gek moet zijn om dit allemaal te doen maar het kan hem niks schelen, de dieren gaan voor alles.
Dit is precies wat ik in mijn leven had willen doen!

Sinds ik Simon gade sla, weet ik dat ik vroeger een verkeerd beroep gekozen heb en dat ik mijn leven in dienst van de dieren had moeten stellen. Ik had de Nederlandse Simone willen worden. Als ik de gelukzaligheid zie van Simon, als hij midden in de nacht een opgelapte vos in het bos loslaat, of wanneer hij staat te genieten bij het te water laten van een stel wilde eendjes, denk ik steeds: dit is het! Dit had ik ook willen doen. Maar ja, inmiddels heb ik mijn leven al voor een aanzienlijk deel achter de rug en nu nog een opvangcentrum voor gewonde beesten oprichten, zit er niet meer in. Dus moet ik me maar tevreden stellen met mijn dagelijkse halfuurtje Simon! Ik kan niet wachten tot hij morgen weer op de televisie verschijnt.

(Eerder gepubliceerd op website Trouw)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten