Puur natuur

De hedendaagse jonge mensen prefereren veelal nep boven echt. Vaak is dat natuurlijk een kwestie van geld, want echt is meestal heel duur. En dankzij de talloze alternatieven voor echt kun je meestal prima slagen met nep. Eigenlijk doel ik nu op hout. Toen wij ons eerste huis moesten meubileren was er nog niet veel nep. Kunststof was pas in opkomst en een plastic emmertje was heel modern. Van plastic vuilniszakken hadden we nog nooit gehoord, we hadden een zinken vuilnisemmer. Onze meubels waren van echt hout want MDF bestond nog niet. We moesten dus heel hard sparen om er een beetje aardig bij te zitten in ons nieuwe huis.
Wij kochten meubels van palissander hout. Nooit kwam het maar een moment in ons hoofd op dat voor dit hout de bossen in Indonesië en Brazilië gekapt werden. In die tijd was men nog niet zo milieubewust. Dat er dieren verdreven werden uit hun bosrijke biotopen, dat er bijzondere planten verdwenen en dat al dat kappen van tropisch oerwoud ten nadele was van de gezondheid van Moeder Aarde wisten we niet. Dat besef kwam pas later maar toen stond hier al een fraai palissander wandmeubel, hadden we een royale palissander eettafel en waren de poten van de eetkamerstoelen en de bank van mooi donker palissanderhout. Het waren wel een paar flinke ribben uit onze lijven, maar we hadden ook wat. Iedereen vond het prachtig!


Maar wispelturig als de mens is, verandert ook zijn smaak, welbewust aangestuurd door de industrie. De industrie promoot en wij trappen er in, hoe dom eigenlijk. Veel mensen ruilden dan ook hun donkere, warme houten meubels in voor lichte en die werden gemaakt van goedkoop hout met een fineerlaagje erop om de illusie te wekken dat ze echt waren. Mensen timmerden schrootjes op de muren of verfden ze knaloranje, wat was opeens "gezellig". Er kwamen kunststoffen op de markt en daarvan werden tafelbladen gemaakt, die werden door velen als moderner en dus aantrekkelijker beschouwd. Ook door ons natuurlijk. Als je nu door de bouwmarkt loopt kijk je je ogen uit vanwege alle alternatieven voor het ouderwetse degelijke hout. Dat heeft natuurlijk ook zijn gunstige kanten, bezemstelen kun je krijgen van goedkoop plastic, zelfs palen zijn er tegenwoordig van kunststof, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er in die kwaliteit.


Maar wispelturig als de mens is, verandert ook zijn smaak, welbewust aangestuurd door de industrie. De industrie promoot en wij trappen er in, hoe dom eigenlijk. Veel mensen ruilden dan ook hun donkere, warme houten meubels in voor lichte en die werden gemaakt van goedkoop hout met een fineerlaagje erop om de illusie te wekken dat ze echt waren. Mensen timmerden schrootjes op de muren of verfden ze knaloranje, wat was opeens "gezellig". Er kwamen kunststoffen op de markt en daarvan werden tafelbladen gemaakt, die werden door velen als moderner en dus aantrekkelijker beschouwd. Ook door ons natuurlijk. Als je nu door de bouwmarkt loopt kijk je je ogen uit vanwege alle alternatieven voor het ouderwetse degelijke hout. Dat heeft natuurlijk ook zijn gunstige kanten, bezemstelen kun je krijgen van goedkoop plastic, zelfs palen zijn er tegenwoordig van kunststof, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er in die kwaliteit.

Ik,  naïeve moeder,  dacht bij het verruilen van onze meubels voor iets moderners dat het mooie palissanderhout het niet verdiende "bij de kraak" te belanden en dus werd het opgeslagen op zolder. Met (geloof het of niet) een briefje erop geplakt voor de nazaten dat het hier ging om echt duurzaam en kostbaar hout en dat het in de verre toekomst niet zomaar weggegooid mocht worden. Vanzelfsprekend leidde dit tot de nodige hilariteit bij de kinderen toen ze dat ontdekten. Het achtervolgt me nog altijd. Net als de keer dat ik mijn  eens lastige zoon - die inmiddels zelf kinderen heeft -  geïrriteerd uitmaakte voor "vervelende larf". Je moet vooral als ouder altijd goed op je woorden letten, nooit dingen zeggen die de rest van je leven kunnen achtervolgen. Je kinderen komen later met zaken waar je zelf geen weet meer van hebt en die je nauwelijks kunt geloven...., oppassen dus!

 Maar goed, nu wij allemaal doordrongen zijn van het desastreuze kappen van het oerwoud, en wij derhalve goed moeten opletten op wat wij aanschaffen, en of het wel verantwoord is, staat hier op zolder nog altijd een mooi rechthoekig tafelblad van palissanderhout. Een klusser die ons recent kwam helpen met het vervangen van een raamkozijn merkte op dat hij het best "op de kar wilde gooien", bij het afval dat hij daar had. Maar zoiets kan ik toch niet maken! Dat is toch pure verspilling, er moet toch nog wel ergens iemand zijn die gratis en voor niemendal zo'n prachtig tafelblad wil hebben? Er zal toch heus nog wel een tijd komen dat echt weer de voorkeur krijgt boven nep, dat iemand dit mooie stukje oernatuur in zijn huis wil zetten, wetende dat dit hout ooit onderdeel was van een indrukwekkende tropische boom die onderdak bood aan exotische vogels, zeldzame zoogdieren en bijzondere insecten! Het hout uit de tropische regenbossen is nu niet meer te koop, dat kan niet meer vanwege en im- en exportverbod. Wat je nu koopt als palissander is nog best mooi maar van een mindere kwaliteit bomen en tegenwoordig komt dat veelal uit China.


Het tafelblad van puur natuur wacht dus nog steeds op zolder op een liefhebber. Ik keek eens op internet en vond een houthandel die het "Indische palissander" nu nog aanbiedt (hoe kan dat?) voor een prijs van...... 24.000 euro per kubieke meter. Ooit zal iemand het tafelblad vast willen hebben en als dat niet zo is mogen de kinders het blad alsnog "op de kar" laten gooien. Als ik dat maar niet zal zien of weten.

(voor de afbeeldingen maakte ik dankbaar gebruik van het internet.....)
7 oktober 2015


2 opmerkingen:

Rob Bloemendaal zei

Tineke, als een houthandel 24 mille vraagt voor een kuub palissander, dan is je tafelblad al bijna goud waard!

Tineke zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.

Een reactie posten