In mijn dagboek plaatste ik eerder een foto van de Buurtboom in mijn dorp en verwees daarmee naar deze column die nog geschreven moest worden. Hier nu te lezen:
Wanneer de Buurtschap van Dieren is opgericht is niet meer te achterhalen maar de eerste schriftelijke gegevens dateren uit 1791. De buurtschap bestond uit "geërfden" en deed veel goed werk voor de inwoners van het dorp. De buurtschap richtte indertijd een ziekenhuis op waar nu de fietsfabriek Gazelle staat, legde een kerkhof aan dat nog altijd bestaat, beheerde een dorpsschool, een zwembad en zelfs een markt en er werd een mooi rolstoelpad aangelegd vanuit het dorp naar het bos. De historie van de markt is ter herinnering later vastgelegd in een heel mooi marktpleintje in het oude deel van Dieren. Als het lang droog was geweest, zorgde de Buurtschap ervoor dat met behulp van een brandweerwagen de straten werden natgespoten want die waren toen nog van zand. Ook werd ervoor gezorgd dat huisvuil werd opgehaald. De Buurtschap is eigenaar van het historische marktpleintje in Dieren-Zuid en van enkele weilanden aan de noordkant van Dieren.
Nog steeds bestaat de Buurtschap en hoewel allerlei activiteiten in de loop van de tijd overgingen naar de gemeente, is ze nog steeds van belang voor de inwoners. Natuurlijk ging veel van de taken in de loop van de tijd over naar de gemeente. Van de eigendommen die de Buurtschap bezat en uit schenkingen is er een kapitaal dat besteed kan worden aan goede doelen. Zo vroeg ik jaren geleden de Buurtschap of wij een geldelijke ondersteuning konden krijgen bij het aanleggen van een watervoorziening op ons volkstuincomplex, die geheel door de leden zelf zou worden aangelegd. Mede dankzij dit bedrag konden wij ons fel begeerde doel verwezenlijken.
Een plaatsgenoot die zich veel moeite getroost heeft allerlei feiten boven water te halen, ontdekte dat de geërfden van de Buurtschap Dieren al in 1723 bezittingen had. Geërfden waren alle mensen die in het dorp Dieren grond of een huis bezaten. Zij hadden natuurlijk allerlei belangen maar informeren bij een gemeentelijke instantie konden ze niet omdat die in die tijd nog niet bestond. Daarom beraadslaagden ze met regelmaat onder leiding van een buurtmeester, en vermoedelijk gebeurde dat ook onder een Buurtbeuk die sinds 2016 herplant is op het landgoed Hof te Dieren. Ik deed hierover melding in mijn natuurdagboek op 27 juni 2017.
Vandaag de dag hebben nog slechts 100 geërfden in de Buurtschap zitting, een wisselend gezelschap dat bij tijd en wijle weer wordt aangevuld als er mensen vertrekken.
De plek waar ik woon is doordrenkt van historie. Niet alleen vanwege de Buurtschap maar ook door de geschiedenis van ons oude dorp dat ongeveer dateert uit 1573. En van het landgoed Hof te Dieren, dat indertijd onder andere in eigendom was van Willem III en altijd nauw verbonden was met dit dorp. Als ik hier over de oude koningswegen wandel tussen de oude beuken, zie ik in mijn verbeelding de jachtstoeten van de koning voorbij trekken, op weg naar het jachthuis op de Ginkelse heide. Of denk ik aan de strooptochten van het koninklijk gezelschap dat zo graag ging jagen (en dat helaas nog altijd doet). Het verhaal gaat hoe lakeien de zwijnen uit het bos joegen richting jachtstoet, waar Willem ze dan kon neerschieten. En als ze op waren, liet hij ze vanuit het buitenland weer aanrukken zodat hij fijn kon blijven jagen.
Cultuur en natuur, het hoort onlosmakelijk bij ons dorp dat al lang niet meer is wat het ooit was en inmiddels rond de 15.500 inwoners telt. Maar de geschiedenis blijft spreken en is terug te vinden in allerlei elementen van nu.
1 juli 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten