Jagers

Nederland telt volgens gegevens 28.000 jagers waarvan 9% vrouw is en 35% jonger dan 35 jaar. Hoeveel van hen plezierjacht bedrijven vermelden de gegevens niet.  Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 80% van de Nederlanders tegen plezierjacht is. De beheersjacht kent minder tegenstanders, wat aantal betreft kon ik hierover niets vinden. Velen onderschrijven het standpunt dat in ons volle land populaties beheerd moeten worden en schade bestreden door afschot. Op sommige plekken in Nederland lopen momenteel experimenten waar het wild onbejaagd blijft. 

Het woord “plezierjacht” zul je uit de mond van jagers nooit horen, ze spreken van “oogsten of benutten”. Ze benadrukken dat ze een maatschappelijke taak hebben om de natuur te beheren.  De term plezierjacht is volgens jagers bedacht door tegenstanders. Hoewel veel jagers tegenwoordig hun gezicht bedekken om onherkenbaar te zijn, valt me op dat andere plezierjagers openlijk, zelfs demonstratief uitkomen voor hun hobby voor de lol te jagen. Sommige kranten geven deze plezierjagers volop de ruimte en plaatsen interviews met deze mensen groot op de pagina. 

Iemand die een tijdje geleden prominent in de pers verscheen, is Pauline de Bok. Ze is een 58-jarige schrijfster die zich op haar internetpagina ten toon stelt met een dode vos om haar hals. Zo komt ze duidelijk binnen. Een jaar of wat gelden behaalde ze haar jachtakte in Duitsland en nu is ze “verslaafd aan haar hobby”, ze doet mee aan drijfjachten waarbij het wild wordt opgejaagd waarna de jagers verderop er op los kunnen schieten.
Uit een interview met de Volkskrant:
Wat als voortschrijdende beschaving wordt gepresenteerd, zijn verstedelijkte opvattingen over wat natuur is, antropomorfe misvattingen over dieren, en getuigt van een treurigstemmend gebrek aan inzicht in wat mensen beweegt - aan zelfinzicht dus.

Ik ben een 'plezierjager'. Een maand geleden heb ik mijn eerste everzwijn geschoten. Met droge ogen. Sterker nog, ik was vervuld van een geluksgevoel dat ik niet kende. Dat geluk dat ik voelde heeft me verbaasd, en al snel kreeg het gezelschap van het besef dat ik definitief een grens had overschreden: van een mens, die geen vlieg kwaad doet - het hedendaagse ideaal -, naar een mens die over het leven van een dier beschikt.  

 In december jl verhaalde een correspondent van NRC  dat hij meedeed aan een drijfjacht in Duitsland en vermeldde dat alleen al in Berlijn en omgeving vijftien jachtscholen zijn waar iedereen die geld en tijd genoeg heeft zijn jachtvergunning kan halen. Alleen al binnen de grenzen van de Duitse hoofdstad mogen jagers op 90.000 ha natuurgebied hun hart ophalen. Dit is dan ook de reden dat veel Nederlandse jagers in Duitsland voor veel geld hun hobby uitoefenen. Plezierjagers kunnen het niet verdragen dat er mensen zijn die het jagen en doden voor de lol een nare bezigheid vinden. De Bok: 'Ik zeg niet dat iedereen dus moet gaan jagen, die natuur hoeft helemaal niet in elke mens tot wasdom te komen (!) maar het is een kwalijke vorm van social engineering haar bij ons allen uit te willen roeien.'  

In de Volkskrant verscheen afgelopen december een interview met hobbyjager Geert Groot Bruinderink (65). Hij laat een opmerkelijk en onverhuld geluid horen:
De jager, een volwassen mens,  is een neotonist, iemand die voor een deel is blijven steken in de jeugdfase. Plezier is de belangrijkste drijfveer voor zijn  activiteiten.
Zijn betoog komt erop neer dat het bedrijven van de plezierjacht net zoiets is als lid te zijn van een padvindersclub. Het gaat niet alleen om het doden maar ook om alles wat er omheen hangt aan rituelen en gezelligheid. De man vertelt verder dat hij op basis van eigen onderzoek tot de slotsom kwam dat de jacht hoegenaamd geen nut had bij het voorkomen en bestrijden van overlast voor bijvoorbeeld boeren. De jacht verplaatst in dit verband het probleem alleen maar. Een geliefde prooi als het ree dat verantwoordelijk wordt gesteld voor landbouwschade heeft niets te zoeken op de intensieve landbouwgronden en naar verkeersongelukken met wild is ook nooit gedegen onderzoek gedaan. Vossen worden volgens hem massaal afgeschoten omdat ze een concurrent van de jagers zijn en niet omdat ze schadelijk zijn. Aldus deze hobbyjager. 

Dit jaar wordt een nieuwe jachtwet aangenomen, een onderdeel van de nieuwe flora- en faunawet. PvdA, D66 en GroenLinks zijn voorstander van een verbod op plezierjacht maar staatssecretaris Dijksma wil daarvan niets weten, zij beschouwt de jagers als een belangrijke schakel om schade te voorkomen, wildpopulaties te beheren en de biologische diversiteit te dienen. Ze laat dat weten in de door haar geschreven nieuwe natuurwet en ze maakt geen verschil tussen beheer- en plezierjacht . Wel komen er strengere voorwaarden. 

Je vraagt je wel eens af waar dat willen doden van dieren vandaan komt. Nu zou ik niet durven en willen beweren dat alle jagers wrede of  compassieloze  mensen zijn maar een deel daarvan is dat wel: Het met water vossen uit hun holen drijven om de jongen tegen een boom dood te slaan, het afschuwelijke doodknuppelen van jonge zeehonden, het afsnijden van haaienvinnen om vervolgens de dieren te laten verdrinken, het erbarmelijk achterlaten van wild dat niet goed geraakt is, wie kan het begrijpen! 

 

En om bij huis te blijven: Adri de Groot – bekend van zijn www.vogeldagboek.nl  toont zich in zijn dagboek regelmatig een fervent tegenstander van de jacht. Hij is heel veel in het veld en ziet vooral bij het afschieten van ganzen de meest afschuwelijke dingen. Jagers die maar half raak schieten en de vogels laten creperen, die hem zelfs bedreigen als hij daartegen protesteert of erover schrijft. 

Faunabescherming heeft zelfs een speciaal meldpunt voor de misstanden in de jacht opengesteld. Het gaat namelijk niet om incidenten. In Limburg wordt op 21 maart a.s. een wedstrijd gehouden wie de meeste ganzen kan schieten. Alle wildbeheereenheden in de provincie zijn opgeroepen om in één dag zoveel mogelijk nijlganzen en Canadeze ganzen te schieten. Er wordt opgeroepen vooral met zoveel mogelijk jagers mee te doen. Tegenstanders gaven er ruchtbaarheid aan en op de website van de organiserende  Nederlandse Organisatie voor Jacht en Grondbezit in Limburg  (NOJG)  is het bericht op de betreffende pagina meteen ontoegankelijk gemaakt. Jagers houden er niet van dat hun activiteiten bekend worden gemaakt bij het grote publiek en werken liever in stilte en anonimiteit! 

Faunbescherming ageert regelmatig tegen het afschieten van ganzen:
Het is heel moeilijk om grote vogels zoals ganzen in één keer dodelijk te raken. Uit recent röntgenonderzoek in Denemarken blijkt dat 13% van alle volwassen brandganzen hagelkorrels in hun lichaam hebben. En dat zijn de vogels die het uiteindelijk hebben overleefd, hoeveel er in stilte zijn gecrepeerd is onbekend.  

De hier vermelde afschotwedstrijd valt onder beheersjacht, maar je ziet dat het er hier ook niet bepaald fraai aan toegaat. Overigens staat de provincie Limburg te boek als de meest dieronvriendelijke provincie. Elke provincie moet zijn eigen jachtbeleid voeren. Zouden provincies dat op elkaar afstemmen? Houden jagers rekening met de regel dat trekvogels vallen onder Europese regelgeving? Ik waag het te betwijfelen!

De foto's van de jager en de gewonde gans werd welwillend afgestaan door Adri de Groot.