Verdwaald in de seizoenen



Het is pas 12 augustus maar in het bos krijg je door de sfeer die er hangt het gevoel dat je al ergens in oktober leeft. Het is er nat, er zijn volop paddestoelen te zien als gevolg van de vele regen die er de laatste weken is gevallen, en waar je ook kijkt, zie je grote wegslakken op hun slijmerige voetzolen zachtjes vooruit bewegen op zoek naar een volgende paddestoel. 

Tijdens een klein bosrondje vind ik parasolzwammen, leuke kleine parelstuifzwammetjes, heksenboter dat zich overal op manifesteert, een grote sponszwam en kakelverse judasoren.  Ook de onaangenaam geurende stinkzwammen ruik je om je heen. Als je een ei van zo’n stinkzwam mee naar huis neemt en op een stukje vochtig mos zet, kun je zien hoe in een paar uur tijd uit het ei de zwam opstijgt. Heel fascinerend. Deze paddestoel is met allerlei fabels omgeven en het eivormige lichaam waar de paddestoel uit groeit, draagt de vleiende naam “duivelsei”. Het bovengrondse deel ziet er uit als een penis en de Latijnse naam is dan ook: phallus impudicus = onbeschaamde penis. De kop van de zwam heeft een zwarte sporenmassa die vreselijk stinkt en waarop  vliegen afkomen die de sporen weer verspreiden.  Niet bepaald een elegant ding, deze paddestoel! Het verhaal gaat dat Charles Darwin niet wilde dat zijn dochters deze zwammen onder ogen kregen, ze zouden maar op ideeën gebracht worden. Daarom liet hij ze steevast uit zijn omgeving verwijderen.

Ook het Judasoor kwam ik tegen. Ook al een paddestoel waar allerlei verhalen over bestaan. De Judasoren groeien op allerlei bomen maar de Vlier is favoriet. De  bijbel verhaalt hoe de discipel  Judas  zijn leermeester Jezus voor dertig zilverlingen en een Judaskus aan de Romeinen  had verraden, waarop Jezus aan het kruis werd gehangen. Naderhand werd Judas verscheurd door spijt en schaamte en zocht een boom  om zich vol wroeging op te hangen. Maar alle bomen lieten hun takken hangen zodat het mislukte. Zij wilden niet misbruikt worden door deze verrader. Alleen de Vlier bleek onbuigzame takken te hebben en geschikt te zijn voor Judas’ zelfmoord, en als herinnering aan deze vreselijke geschiedenis, groeien er nog altijd Judasoren op de Vlier. Het is een aansprekend verhaal;  de Vlier groeit echter niet in Palestina maar wie maalt erom!


Heksenboter of Runbloem kom je ook in het vochtige bos overal tegen. Het is een gele materie vol bewegende cellen die zich langzaam voortbeweegt. De sporen van hun aanwezigheid zijn te zien als gele draden. Zo zijn ze op zoek naar voedsel totdat het “cellencomplex” of plasmodium verhardt en blijft waar het is. Heel lang begreep men niet wat dit voor geheimzinnig verschijnsel was en bracht in verband met hekserij.
Paddestoelen zijn geliefd voedsel voor de bosbewoners. Muizen, insecten en slakken zijn er als de kippen bij om ze af te knagen. Vooral de slijmerige oranje naaktslak zie je nu met vele rondkruipen rond de zwammen. Als ze zich strekken kun je goed hun ademhalingsopening zien. Bij dreigend gevaar trekken ze zich samen tot ze nog maar half zo groot zijn. Echte slijmjurken zijn het, vooral als je ze oppakt voelen ze smerig aan. Maar ze behoren tot de nuttige opruimers van het bos.
In de lente van dit jaar kregen we de zomer, in de zomer volgde een regenachtige herfst en wat zal de rest van het jaar ons brengen? In 2010 begon het in  november al te sneeuwen, het jaar daarvoor  kregen we het eerste sneeuwpak halverwege december en stonden we de 18e van die maand al op de schaatsen. Wat zal ons dit jaar wachten, dat de winter al gaat beginnen in oktober? Ik moet er niet aan denken!

We raken helemaal verdwaald in de seizoenen.


2 opmerkingen:

Wil Doorn-Meijne zei

Tineke ik moet er ook iet aan denken en hoop nog op een mooi najaar!

groet Wil

Rob Bloemendaal zei

Hallo Tineke, toevallig ontdekte ik vanochtend een mij onbekende gele zwam op een stam van een jaren geleden omgezaagde spar in onze voortuin, en nu lees ik hier dat het gaat om heksenboter. Over naaktslakken schreef je gisteren ook al zo boeiend in je dagboek. Het filmpje over de paring is heel interessant. Ik heb het een keer in onze tuin zien gebeuren, tenminste het laatste deel van de paring. Ik had zoiets moois nog nooit eerder gezien.
groet, Rob

Een reactie posten