De grote verbleking van de natuur

Staatssecretaris Bleker  uit het CDA-huis  heeft niets met natuur, dat weet zo onderhand iedereen wel. Hij is boer en komt uitsluitend op voor de boerenbelangen. Het boerenland is ook natuur, zo blaat hij, en daarom kan die andere natuur waar fanaten zich voor inzetten, best worden ingedamd. Hij richt zich liever op agrarisch natuurbeheer, dat is goedkoper en je slaat er twee vliegen mee in een klap.  Dus stoppen we gewoon met het afbouwen van de Ecologische Verbindingzone die al een heel eind op weg is en vele, vele miljoenen gekost heeft. Dat dit ten koste gaat van menig plant en dier zal Bleker een zorg zijn. De 60% bezuiniging die hierdoor ontstaat, geeft hij liever aan andere dingen uit. Twintig jaren lang was er op dit punt een consistent beleid en Bleker gooit het zonder gefundeerd beleidsstuk  gewoon op de schop.

In april 2011 schreven drie wetenschappers een open brief aan het kabinet Rutte, mede ondertekend door 79 hoogleraren in het vakgebied ecologie, waarin zij protesteerden tegen deze aanslag op onze natuur. Want volgens de ondertekenaars is het nieuwe beleid van deze regering niet alleen een enorme kapitaalsvernietiging maar leiden ze ook tot een verslechtering van de leefkwaliteit voor mensen, planten en dieren. Maar Bleker lapt de wetenschap aan zijn laars, vaart zijn eigen koers en heeft denkbeelden die alleen  alleen maar op ideologie drijven. Met zulke mensen is het slecht kersen eten. Pikant is dat de voormalige minister Veerman, net als Bleker, indertijd ook een voorstander was van het agrarisch natuurbeheer. Veerman luisterde echter naar argumenten, kwam tot inkeer en was nu een van de ondertekenaars van bovengenoemde brief. Bleker daarentegen is eigenwijs en eigenzinnig en vaart zijn eigen koers. Lak aan andersdenkenden.

In Trouw verscheen een week geleden een artikel van drie “natuurhoogleraren” die stelden dat Natuurbeheer door boeren  in Nederland geen enkele zin meer heeft omdat het platteland door de intensivering van de landbouw zo verarmd is, dat kleinschalige projecten elk effect missen. De intensivering van de landbouw heeft volgens hen geleid tot 'dood land'. Europees onderzoek toont bijvoorbeeld aan dat de weidevogels in Nederland de laagste aantallen ooit hebben bereikt. De hoogleraren wijzen er daarnaast op dat agrarisch natuurbeheer vele malen duurder is is als het beheer door grote organisaties als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. 

De bekende Amsterdamse econoom Arnold Heertje was afgelopen zomer in mijn gemeente om te ageren tegen het verfoeilijke natuurbeleid hier. Zijn woorden laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Ik citeer: “Bezuinigen is een krankzinnig argument voor groenbeleid in het algemeen. Er moet inhoudelijk nagedacht worden over wat voor wereld wij willen. Hier zijn zaken in het geding die niet te calculeren zijn. Het gaat om de kwaliteit van het bestaan, dankzij voldoende groen. Daar kun je geen prijskaartje aan hangen. Verloren natuur kun je niet terughalen als je naderhand spijt krijgt. Natuur heeft een toegevoegde waarde, nu en later”. 

Het is om woest van te worden dat jarenlange opbouw, jarenlange verbeteringen, jarenlang werken aan een Ecologische Verbindingszone met ook nog eens positieve resultaten, door kortzichtig en dom beleid te niet wordt gedaan met als doel het begrotingstekort terug te dringen. Het zou het CDA, partij waar veel boeren het voor het zeggen hebben, verboden moeten worden nog langer bewindslieden te leveren die zich bezig moeten houden met onze natuur! Het CDA vergeet wat het ooit in het vaandel had staan: dat rentmeesterschap verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Met name voor levende natuur, of dat nu plant, dier of mens of milieu is. Ik keek er het verkiezings-programma 2010 nog eens op na: er staat niets in over natuur of natuurbeleid. Dat had de kiezers moeten wakker schudden! Alhoewel, wie had ooit kunnen denken dat deze partij na het gigantische stemmenverlies bij de laatste verkiezing toch weer in het kabinet zou zitten. Bij het CDA zal natuur ze een zorg zijn.  Daarmee zitten we mooi met de gebakken peren!

Als de plannen van Bleker doorgaan, komt de verantwoordelijkheid voor natuurbeleid bij de provincies te liggen. Dan hangt het dus van die besturen af hoe het landschap er uit komt te zien. In Groningen werkt het rijk al samen met 300 agrariers die zich hebben aangesloten bij het project Bloeiend Bedrijf. Door de hele provincie werden de randen van totaal 113 landbouwpercelen ingezaaid met akkerbloemen. Dit is niet alleen ter verfraaiing van het landschap maar om te zien of op een biologische manier gewassen gezond te houden zijn. Met zo min mogelijk bestrijdingsmiddelen en zoveel mogelijk nuttige insecten. En zo is iedereen daar tevreden doordat het nuttige met het aangename wordt gecombineerd. Hopelijk gaat dit project ook in andere provincies navolging vinden.
Meer over dit project op: http://www.bloeiendbedrijf.nl/