Zwientje tikken.....

Vanmorgen stond er een  stuk in de krant waarin een jonge big vertelde hoe hij het zwijntje tikken had ervaren.  Het ging om het Nederlands Kampioenschap “zwientie tikken” en het speelt zich elk jaar af in Luttenberg.

Meer en meer, en ook steeds vaker,  verbaas ik mij erover hoe de wereld veranderd is sinds mijn jonge jaren. Drugs en alcohol waren dingen waar wij niets van wisten, discotheken waren er niet en dus ook de bijbehorende verleidingen kwamen nooit op ons pad.  Als iemand jarig was, stuurden we een leuke kaart en ik had in die tijd nog echte penvriendinnen waar dikke brieven heen gingen en reacties weer van  terug kwamen. Met sommigen doe ik dat nog, omdat een echte brief zoiets bijzonders is geworden en zo ontzettend leuk. Internet bestond niet, daar begonnen onze kinderen pas mee te werken en wij volgden hen daarin. En zie nu onze kleinkinderen eens bezig met apparaten waar ik niets van snap tot mobiele telefoontjes die behalve bellen ook nog computers blijken te zijn. Een paar dagen geleden kreeg ik van mijn kleindochter een e-mail: “oma, heb jij nog aardbeien op je volkstuin?. Ik heb er zo’n zin in, ik sta nu in de supermarkt maar ik kan ze in de winkel niet vinden”. 

Ouderen wordt wel eens verweten dat ze nogal eens ventileren dat vroeger alles beter was. Natuurlijk is dat niet helemȧȧl zo, de moderne tijd biedt de mens ontzaglijk veel nieuwe mogelijkheden en laat ons met de hele wereld in contact te zijn. Wat echter ook weer tot gevolg heeft dat iemand in Bombay een aanslag pleegt en wij er diezelfde avond beelden van zien, waarmee het effect van de misdaad alleen maar groter wordt wat eigenlijk toch vreselijk is.

Toch was in veel opzichten het leven in mijn jeugd en jonge jaren een stuk aangenamer. Individuen die zichzelf opblazen, anderen meeslepend in de dood, terroristen: het woord bestond niet eens. Oorlogen die gevoerd worden terwijl wij het op de televisie live kunnen volgen.  Soms zou ik de tijd wel terug willen draaien om dat allemaal niet te hoeven zien.
In mijn pakweg  eerste twintig jaren konden kinderen naar volwassenheid groeien zonder de enorme beïnvloeding van alles wat ze tegenwoordig onder ogen krijgen of mee in aanraking komen.  Wij hadden geen pillen om ons op te peppen en onze geesten te verruimen. Gelukkig niet!  

Kinderen van nu zijn verslaafd aan computerspellen, spelen volgens de statistieken nauwelijks nog buiten en het merendeel heeft nog nooit een bos gezien. En zelfs daar lopen ze nog met hun mobieltjes te klungelen of naar muziek te luisteren met de koptelefoontjes in hun oren. Zou het de tijd zijn waarin wij leven dat zoveel mensen, zelfs degenen die ons land hierin moeten bewaken, de affiniteit met de natuur kwijt raken? Wat lees je allemaal niet in de krant en op het internet over narigheid die dieren wordt aangedaan, in de bio-industrie maar ook daarbuiten. Dit laatste al dan niet onder invloed van alcohol en drugs, of zelfs uit pure wreedheid en onverschilligheid.

Hier liep ik dus over te denken nadat  ik las over dat “zwientje tikken”.  Daarbij wordt zo’n arm biggetje van een maand of vier uit zijn hok gehaald en in een waterplas annex modderpoel gejaagd waar een stel volwassen mensen via een glijbaan in gekieperd wordt om dat zwijntje aan te tikken. En een lol dat ze hebben! Dat beestje wordt er natuurlijk  doodzenuwachtig en bang van maar “gelukkig” staat er een veearts aan de kant te kijken om de toestand van het biggetje in de gaten te houden. Na een uur mag de arme big eruit en wordt er een nieuw exemplaar aangevoerd om het volk te vermaken. Wie het vaakst binnen een bepaalde tijd de big heeft kunnen aantikken, is kampioen en wordt geëerd op een podium waarbij het Wilhelmus wordt gespeeld en champagne geschonken  Dit is toch zielig! Niet eens vanwege die big maar vanwege het feit dat mensen dit leuk vinden!

Nog een soortgelijk vermaak is het “gans trekken”, een traditie die in Zuid-Limburg plaatsvindt. Speciaal voor dit doel worden ganzen gedood die aan hun poten boven de weg worden gehangen. Figuren op boerenpaarden galopperen er onder door en proberen dan de kop van de gans af te trekken. Toch niet normaal? En zouden ze denken dat kinderen die dat zien niet op rare ideeën zouden kunnen komen?  

Laat mij maar lekker met mijn kleinkinderen het bos in trekken, ze wijzen op wat bloeit en leeft en zo bijzonder is. En steeds weer hoop ik dat ze daardoor respect krijgen voor de dierlijke medebewoners op deze aardkloot. Hoe meer iemand daarmee in aanraking komt , wie ziet of leest over de wonderen in de natuur, van heel klein tot heel groot,  laat het wel uit zijn hoofd om paarden te mishandelen, eenden te vermoorden, ganzenkoppen af te rukken en biggetjes achterna te zitten.
Wat een wereld!