De Schepping 2, roet in het eten

Leek de schepping aanvankelijk een groot succes, de komst van de "menselijke zoogdieren" (hierna menzo's genoemd) gooide roet in het eten. Leefden alle dieren eerst nog vredig naast en met elkaar, daaraan kwam een eind toen de slang, symbool van het kwaad, Eva verleidde tot het eten van de appel die aan de verboden "boom van kennis van Goed en het Kwaad" hing. Zou Eva dat niet hebben gedaan dan zouden wij wellicht nog altijd in een vredige wereld leven, de wereld die wij elkaar nu met ieder Kerstfeest zo hartstochtelijk toewensen.


Waarom die boom daar in dat volmaakte paradijs stond, is een raadsel. Of de Schepper moest al van meet af aan niet erg veel fiducie in de vrouwelijke betrouwbaarheid hebben gehad. Toen Adam en Eva voor de verleiding bezweken waren (want ook hij ad van de appel) , werd alles echter anders. Het paradijs werd subiet opgeheven en verplaatst naar de hemel. Daar had het leven op aarde niet meteen wat aan en bovendien werd er door velen in de loop der tijd een afnemende geloof gehecht aan de nieuwe belofte om na het aardse leven weer terug te kunnen keren naar een hemels paradijs waar mens en dier opnieuw vreedzaam met elkaar zouden leven. Eerst zien en dan geloven, was de redenatie, en dat kon nu eenmaal niet. Eva werd vanwege haar ongehoorzaamheid nog strenger gestraft: zij zou met veel pijn en moeite haar nazaten baren en de straf zou alle Eva's die na haar zouden komen ten deel vallen. Zou dit oneerlijke besluit de grondlegging geweest zijn van de discriminatie tussen man en vrouw die door de eeuwen heen bestaan heeft?



Adam en Eva waren niet de enigen die uit het paradijs geknikkerd werden, ook de dieren trof dit droevig lot. Voortaan moesten ze elkaar bejagen en opvreten om in leven te blijven. Zo jaagt nu de leeuw achter de pasgeboren antilope aan, speelt de orka een wreed spel met de zeehond, parasiteert de sluipwesp de rups, en grijpt de ekster jonge vogeltjes ui de nesten van soortgenoten. Ondanks dat er op deze manier veel dieren uit de kringloop verdwenen, kwamen er toch veel meer bij dan de aarde kon herbergen. De menzo's waren daar de oorzaak van, zij verspreidden zich over de gehele aardkloot en eigenden zich tot in het absurde alles toe wat op en in de aarde leefde.

De menzo's  werden als toegift toegerust met wat men "verstand" noemde, daardoor werd de soort oppermachtig en heerste over de aarde als nimmer in aanleg bedoeld was. En met met veel desastreuze gevolgen. De menzo's rommelden in het scheppingsproces, manipuleerden genen, kloonden dieren, stopten organen van dieren ter vervanging in de eigen soort en lieten zelfs lichaamsonderdelen uit printapparaten rollen om die van henzelf te vervangen.  Zij imiteerden ook allerlei nuttige eigenschappen van dieren en vervolmaakten die tot eigen nut. Zo ontstonden vliegtuigen, afgekeken van vogels, sterke staaldraden, afgekeken van rupsen en spinnen, chemische medicijnen, met de natuur als voorbeeld. Te veel om op te noemen. Maar ook gingen de menzo's het bejagen van prooidieren nadoen. Dat was aanvankelijk nog nuttig omdat het uitsluitend gedaan werd om in de voedselbehoefte van zichzelf en hun jongen te voorzien. Later werd het voor de lol gedaan door de plezierjagers die hun oerouders wilden nadoen. Heden ten dage doden de menzo's alle dieren om hen heen die het lef hebben het verloren gegane territorium weer terug te winnen of die hen in de weg zitten. Het kreeg ook een naam: beheersjacht. Prachtige dieren die de Schepper het licht had doen zien werden door de menzo's in stalen kooitjes gestopt, in kisten gevangen gezet, in schuren opgehokt, alle vrijheid en hun natuurlijke leefwijze werd deze schepsels ontnomen. Zelfs roeiden de menzo's soorten uit. Zo was dat nooit bedoeld.

Er kan geen andere conclusie worden getrokken dan dat er weinig verschil blijkt tussen alle soorten, menselijke of dierlijke. Ze doen alle hetzelfde met dit verschil dat de menzo's de aarde vanwege allerlei triviale redenen aan het uitputten, leegroven en vernietigen zijn. De gletsjers smelten, de zeeën overspoelen het land, woestijnen verdringen vruchtbare gronden. Het gevolg is dat dieren hun biotopen verliezen, mensen hun leefgebied, er honger heerst en oorlog.

Hoe lang kan dit nog zo doorgaan! De Schepper zit moedeloos en ontgoocheld met de handen in het haar en valt stil van verbijstering. Veel menzo's denken dat hij uit diepe frustratie zijn schepping heeft opgegeven, de boel gelaten heeft voor wat er nog van over is.
(Word vervolgd)

31 december 2016